در گذشت علامه زاهد و پارسا مرحوم آیة الله بهلول بر حضرت ولی عصر ، رهبر انقلاب و عموم شیعیان و وبلاگ نویسان تسلیت باد.
مرحوم آیة الله حاج شیخ محمد تقی بهلول بیش از یک قرن پیش در روستای بیلند گناباد از توابع خراسان چشم به جهان گشود . وی از همان دوران نو جوانی و جوانی زهد و پارسایی را اختیار نمود و به خدمت به اسلام و مسلمانان کمر همت بست . بیش از هفتاد سال پیش با سخنرانی آتشین خود علیه حکومت رضا خانی در مسجد گوهر شاد مشهد در آگاهی مردم نسبت به مظالم حکومت نو پای پهلوی نقش به سزایی را ایفا نمود و قیام گوهر شاد با سخنرانی ایشان ، به کمال رسید و پس از آن دستگیر و نزدیک به سه دهه مورد سخت ترین شکنجه های جسمی و روحی و دوری از وطن گردید . پیش از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران با سفر به شهر ها و مناطق مختلف کشور در بیداری مردم نقش مهمی داشت جالب توجه اینکه چنانچه از وی برای مجلسی دعوت به عمل می آمد با تواضع می پذیرفت هر چند برای سخنرانی در روستای دور دستی بود. یادم است در یکی از آن سخنرانی ها ، بانی مجلس مبلغ قابل توجهی به وی داد اما ایشان فقط مبلغ چهار تومان ( چهل ریال ) از آن را برای کرایه برداشت و باقی به بانی پس داد. ایشان دائم السفر بودند و همیشه روزه دار بودند و کراماتی نیز در باره آن بزرگوار نقل شده است. مرحوم بهلول حافظه استثنایی داشتند و بیش از دویست هزار بیت شعر در موضوعات دینی به ویژه در ولایت اهل بیت و مصایب خاندان پیامبر اسلام ( علیهم السلام ) سروده بودند و بیش از پنجاه هزار بیت از اشعار دیگران را در حافظه خود داشتند همچنین بسیاری از روایات و منابع حدیثی را از حفظ بودند . چند سال پیش ، ایشان را در کنار بقیع در مدینه منوره و در ایام حج در حالی که چند نفر از جوانان از جمله چند نفر روحانی جوان ، دور ایشان حلقه زده بودند ، زیارت کردم و ایشان مشغول قرائت اشعارطولانی در مدح امیر المومنین (ع ) بودند ، خیلی شعر خواندند و به حاضران گفتند این اشعار خیلی زیاد است و اگر ادامه دهم خسته می شوید! . به نظرم آن بزرگوار در هنگام ارتحال شاید از مال دنیا فقط دو سه تکه لباس داشتند و از این جهان فانی که چون ثانیه ای می گذرد ؛ دل بریدند و به وجود مطلق الهی دل دادند و دل بستند و بی هیچ وابستگی و دل بستگی از این دنیای دون رخت بر بستند و چون سبک بالان به عالم ملکوت پیوستند. روحش شاد و با ارواح اولیا و شهدا قرین باد.
